എന്‍റെ കാലിലെ കൂച്ചുവിലങ്ങ് ഒന്നൂടെ വലിച്ചുമുറുക്കി- സമുദായം
കൊടുങ്കാറ്റിൽ വടവൃക്ഷമായി നട്ടെല്ലുനിവർത്തി- ഞാൻ
കടപുഴകിവീണു പരിഹാരമോ തുമ്പച്ചെടിയാവാൻ- സുഹൃത്ത്‌
തുമ്പപ്പൂവിലെ വെണ്മ പുറത്തായ് മാത്രംമതിയെന്ന്- സമൂഹം
കട്ടിലിൽ കിടത്തിയെടുത്തു പോയി വോട്ടു ചെയ്യിച്ചു വലിച്ചെറിഞ്ഞു- രാഷ്ട്രീയം
ഞാനത് ചെയ്തില്ലയെന്നു അലമുറയിട്ടപ്പോൾ വാപൊത്തി- പോലീസ് ഏമ്മാന്‍റെ കിങ്കരർ
വാദിയായതും സത്യം പറഞ്ഞതും പിഴയായി- പിടിച്ചുപറിച്ചു
അച്ഛൻ തൂമ്പകിളച്ചതിൽ കിട്ടിയമുഷിഞ്ഞ- തുട്ടുകൾ
അമ്മ വയലിൽ തപ്പിയ ചേറിൽകുഴഞ്ഞ- തുട്ടുകൾ
തുട്ടുകൾ ചേർന്ന് നോട്ടായപ്പോഴോ അപ്പോൾ
നോട്ട് കണ്ണീരിൽ കുതിർന്നതിൽ തെറിപറഞ്ഞു- വല്ല്യ എമ്മാൻ
എല്ലാറ്റിനുമൊടുവിലേക പ്രതീക്ഷയായവൾ
പാവം സ്വപ്‌നങ്ങൾ സത്യങ്ങളല്ലെന്ന് പറയുവാനെടുത്തതോ
വെറും… വെറും പതിനാലു വർഷങ്ങൾ….
ആവുമോ പിന്നോട്ട് പോയീടാൻ പതിനാല് കൊല്ലങ്ങൾ
സ്വപ്‌നങ്ങൾ, മോഹങ്ങൾ, എല്ലാം അരിപ്പയിൽ കോരുവാൻ
പേറ്റി വരുമതിൻ തട്ടിലായ്, മിച്ചമായ-
വൾ, എമ്മാൻ, കിങ്കരർ, സമൂഹം, രാഷ്ട്രീയം, സമുദായം
വെട്ടികുഴിച്ചിട്ടു വാഴച്ചുവട്ടിൽ വളമായി
മുട്ടനൊരു പഴമുരിച്ചു മൃഷ്ടാന്നം
എമ്പക്കമായവർ മുകളിലേക്ക്
പിന്നെ കാറ്റായ് വെറും കാറ്റായ് താഴേക്ക്
സ്വപ്നങ്ങളിലേക്കിതാ ഒന്നൂടെ മിച്ചമായ്
ഇത്രയേറെയാവിലും ഭാവമോ ഭാവഭേദമോ
ചങ്കരൻ എന്ന ഞാൻ പിന്നെയും തെങ്ങിലായ്…
